تعیین تناسب بهینة استفاده از انواع شیوه‌های حمل و نقل با هدف کاهش جای پای اکولوژیک در شهر تهران

Authors

  • شهرزاد فریادی استادیار گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران
  • پریماه صمد پور کارشناس ارشد برنامه ریزی مدیریت و آموزش محیط زیست دانشگاه تهران
Abstract:

ناکارامدی سیستم حمل و نقل در کلان شهرها از جمله تهران، علاوه بر ایجاد مسائل خاص ترافیکی، مسائل محیط زیستی مهمی همچون افزایش مصرف سوخت و در نتیجه از بین رفتن مقادیر زیادی از منابع تجدید‌ناپذیر طبیعی را بوجود می‌آورد. افزایش میزان مصرف سوخت در تهران به طور عمده ناشی از عدم وجود سیستم حمل و نقل منسجم و کارآمد است که این مسئله خود از مهم‌ترین علت‌های کاهش منابع محیط زیستی کشور است. هدف اصلی این تحقیق تعیین نحوة استفاده بهینه و مطلوب از انواع وسایل سیستم حمل و نقل درون شهری برای کاهش مصرف سوخت و در نتیجه کاهش تخریب و غارت محیط زیست است. برای نیل به این هدف مقدار مصرف سوخت انواع وسیله نقلیه به ازای هر مسافر و سپس مقدار زمین معادل که تأمین‌کننده میزان سوخت برای هر فرد است، با استفاده از روش جای پای اکولوژیکی محاسبه شد. نتایج بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که مترو با کسب 003/0 مترمربع زمین به ازای هر مسافر کمترین مقدار مصرف را، که معادل مقدار مصرف 1400 مسافر خودروی شخصی که بیشترین مقدار مصرف را دارا است به خود اختصاص داده است. به بیانی دیگر، بهترین توزیع مسافر آن است که به ازای هر یک مسافر مترو، 071/0 مسافر خوردور شخصی وجود داشته باشد. با در نظر گرفتن این تناسب و پیش‌بینی جمعیت در سال 1405 بهترین سناریو جهت به حداقل رساندن مصرف سوخت و کاهش منابع محیط زیستی برای انواع وسایل حمل و نقل مشخص شده است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تعیین تناسب بهینة استفاده از انواع شیوه های حمل و نقل با هدف کاهش جای پای اکولوژیک در شهر تهران

ناکارامدی سیستم حمل و نقل در کلان شهرها از جمله تهران، علاوه بر ایجاد مسائل خاص ترافیکی، مسائل محیط زیستی مهمی همچون افزایش مصرف سوخت و در نتیجه از بین رفتن مقادیر زیادی از منابع تجدید ناپذیر طبیعی را بوجود می آورد. افزایش میزان مصرف سوخت در تهران به طور عمده ناشی از عدم وجود سیستم حمل و نقل منسجم و کارآمد است که این مسئله خود از مهم ترین علت های کاهش منابع محیط زیستی کشور است. هدف اصلی این تحق...

full text

ارزیابی جای پای اکولوژیک حمل و نقل شهرستان لاهیجان

امروزه افزایش جمعیت شهرنشین و درنتیجه آن توسعه مناطق شهری و اتکا به حمل و نقل موجب افزایش مصرف انرژى و ایجاد اثرات مخرب زیست محیطی شده است در نتیجه برای دست یافتن به توسعه پایدار استفاده از ابزارها و روشهای مناسب جهت بررسی و شناخت پیامدهای مخرب ناشی از توسعه شهری ضروری است. یکی از این روشها، ارزیابی جای پای اکولوژیک است که به محاسبه میزان اثرات منفی هر فرد بر محیط زیست می‌پردازد. شهرستان لاهیجا...

full text

ارزیابی پایداری توسعه بخش حمل و نقل در استانهای ایران با استفاده از شاخص جای پای اکولوژیک

شاخص جای پای اکولوژیک یکی از مهمترین شاخصهای اندازه گیری توسعه پایدار در مناطق جغرافیایی است که رفتارهای مصرفی ساکنان را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. در این مطالعه به دنبال آن بوده ایم تا این شاخص را برای نیازهای مصرفی حمل و نقل ساکنان استانهای ایران برآورد نماییم. علاوه براین محاسبه ظرفیت زیستی و مقایسه آن با جای پای اکولوژیک حمل و نقل به ما این امکان را داد تا استانهای زیست کُش شناسایی کنیم. ...

full text

بررسی وضعیّت توسعه‎ی پایدار شهرستان رشت با استفاده از روش جای پای اکولوژیک

شهرها پس از انقلاب صنعتی به سرعت توسعه یافتند و این رشد و توسعه پیامدهای بسیاری باخود به همراه داشت. عمده ی آثار این پیامدها بر محیط زیست و کیفیت زندگی مردم این جوامعوارد شده است. با بروز و تشدید این آثار، رهیافت توسعه ی پایدار از سوی سازمان ملل متّحدمطرح شد و در دستور کار دولت ها و برنام هریزان قرار گرفت. یکی از عناصر اساسی توسع ه یپایدار این است که انسان ها در چارچوب ظرفیت زیستی طبیعت زندگی ک...

full text

بررسی پایداری منطقه‌ای استانهای حاشیه دریای خزر با استفاده از شاخص جای پای اکولوژیک

چکیده با افزایش شهرنشینی و تغییر سبک زندگی انسان ها در دهه های اخیر، پایداری اجتماعات مورد چالش جدی قرار گرفته است. با بروز و تشدید این آثار، رهیافت توسعه پایدار از سوی سازمان ملل متحد مطرح شد. برای ارزیابی میزان کمی این توسعه و اندازه گیری ناپایداری، تلاشهای فراوانی صورت گرفت که منجر به ایجاد شاخص ها و روشهای جدیدی شده است. مفهوم جای پای اکولوژیک، یکی از ابزارهای محاسباتی جامع برای ارزیابی میز...

full text

تعیین تناسب بهینه انواع شیوه‌های حمل‌ونقل با استفاده از مدل جاپای بوم‌شناختی در شهر سنندج

یکی از موثرترین مدل­های کمی و کیفی ارزیابی توسعه پایدار، مفهوم جاپای بوم‌شناختی است. افزایش تعداد وسایل نقلیه موتوری در شهر سنندج، ترافیک را به یکی از اصلی­ترین معضلات این شهر از نظر پایین آمدن کیفیت محیط زیست تبدیل کرده است. در این تحقیق با بهره­گیری از مدل جاپای بوم­شناختی، میزان پایداری هرکدام از سیستم­های حمل ‌و نقل شهر سنندج در سال 1395 مورد...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 36  issue 54

pages  -

publication date 2010-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023